Nadpotliwość

Po wstrzyknięciu do skóry niewielkiej dawki toksyny botulinowej typu A – uzyskiwanej z bakterii Clostridium botulinum – dochodzi do przerwania przewodnictwa nerwowego  we włóknach nerwowych zaopatrujących gruczoły potowe. To zapobiega wydzielaniu przez nie potu. Efekt odnerwienia gruczołów utrzymuje się zwykle do 6 miesięcy, po których powstają nowe zakończenia nerwowe, zastępując te wcześniej zablokowane. Tym samym czas zniesienia objawów nadpotliwości jest przemijający i trwa 4-6 miesięcy. Niekiedy efekt działania leku jest dłuższy z powodu wyeliminowania czynnika emocjonalnego nasilającego pracę gruczołów potowych. Podobnie jak w przypadku leczenia zmarszczek, zabieg może być wielokrotnie powtarzany.

To obecnie najszerzej stosowana bezpieczna i bardzo popularna metoda, której skuteczność waha się między 80-90% pacjentów

Przed rozpoczęciem zabiegu należy dokładnie określić pole nadmiernej potliwości. Najczęściej miejsca wymagające wstrzyknięcia toksyny botulinowej pokrywają się w sposób widoczny kropelkami potu. Jednak niekiedy dokładne zidentyfikowanie tego pola jest kłopotliwe bez wykonania specjalistycznego testu  jodowo-skrobiowego (test Minora). Polega on na naniesieniu na dany obszar skóry roztworu jodyny, a następnie posypaniu skrobią ziemniaczaną. Poszukiwane obszary po kilku – kilkunastu sekundach ciemnieją.

Wówczas wykonujemy dokumentację fotograficzną, w oparciu o którą po dezynfekcji i znieczuleniu skóry (kremem) wykonuje się zabieg – wprowadzając śródskórnie bardzo precyzyjnie niewielką ilość odpowiednio przygotowanego roztworu toksyny botulinowej. Zabieg jest bezbolesny i trwa kilka – kilkanaście minut, po czym pacjent może powrócić do codziennych zajęć. Efekt jest widoczny po kilku – kilkunastu dniach.

Występują niezmiernie rzadko i są to objawy takie jak: przejściowa miejscowa bolesność, zaczerwienienie i siniak. W przypadku zabiegów leczenia nadpotliwości dłoni i stóp może wystąpić przejściowe osłabienie siły mięśniowej.

bezwzględne:

• zaburzenia przewodnictwa nerwowo-mięśniowego (miastenia gravis, zespół Lamberta Eatona)
• nadwrażliwość na składniki preparatu (albuminy ludzkie)
• stosowanie następujących leków lub okres do 1 tygodnia od ich odstawienia:
  • aminoglikozydy (streptomycyna, gentamycyna, amikacyna, kanamycyna itp.)
  • aminochinolony (chlorochina, hydroksychlorochina)
  • D-penicylamina (Cuprenil)
  • cyklosporyna
  • linkomycyna, tetracyklina, polimyksyna
• miejscowe infekcje skóry
• rozległe uszkodzenia skóry
• ciąża, okres laktacji

względne:

• zaburzenia krzepnięcia
• stosowanie leków przeciwkrzepliwych (np. aspiryna lub inne preparaty kwasu acetylosalicylowego)